Γιάννης Βελιώτης : Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΩ, Ο,ΤΙ ΒΛΕΠΩ, Ο,ΤΙ ΝΟΙΩΘΩ. Ν0 12

ΛΕΓΡΑΙΝΑ  15-10-2018

 Η ΨΗΦΟΣ ΠΟΥ  ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ

   Έβλεπα στην Τ.V την ειδική επιτροπή  της βουλής,  που συζητούσε και πάλι το θέμα της  ψήφου των Ελλήνων που διαμένουν στο εξωτερικό. Ασυναίσθητα θυμήθηκα  τον παιδικό μου φίλο τον Πέτρο,  που όταν συναντιόμαστε, μιας κι  έρχεται συχνά να αναπνεύσει Ελλάδα που λατρεύει, μου παραπονιέται  αγανακτισμένος κάθε φορά  αναστενάζοντας. «Αχ ρε Γιάννη, ο έρωτας  για την πατρίδα ΜΟΥ δεν με κάνει να παραβλέπω την  τρέλα που δέρνει τον Έλληνα κι ας ζω στο εξωτερικό».
Και συνεχίζει, «Έχω Ελληνικό διαβατήριο, περιουσία και καταθέσεις εδώ, έχω  υπηρετήσει την πατρίδα μου, πληρώνω φόρο εισοδήματος,  πληρώνω ΕΝΦΙΑ, εισφορές έκτακτες που μετατρέπονται σε μόνιμες και γενικά εξοφλώ κάθε υποχρέωσή μου! Όμως εγώ δεν έχω  κανένα δικαίωμα. Ούτε καν μια ψήφο. Ενδιαφέρομαι για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, παρακολουθώ τις πολιτικές και τους πολιτικούς της   κι ας ζω  μακριά της. Ούτε λεπτό δεν έπαψα να νοιάζομαι,  να συμπάσχω και να πονώ   τον τόπο μου  αλλά και να σκιάζομαι για τους κινδύνους που διατρέχει από τη Τουρκία! Κι αναρωτιέμαι ρε Γιάννη μπας κι ήρθε η ώρα    να εκπληρωθεί η επιθυμία μου επιτέλους και  να ψηφίσω συμμετέχοντας στη  πολιτική ζωή!    Μ’ ενοχλεί η σκέψη πως ο δεσμός μου  μ’ αυτήν  είναι μόνο  υποχρεώσεις και   πληρωμές!»  Αχ φίλε μου, ρομαντικέ και Ελληναρά, ξεχνάς μου φαίνεται την ιστορία για την περιβόητο  ψήφο. Άκου λοιπόν, ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, απαιτούσε από την Κυβέρνηση της Ν.Δ να ψηφήσει τον πολυθρύλητο νόμο  γιατί η συμπάθεια και ο θαυμασμός των ξενιτεμένων Ελλήνων του εξασφάλιζαν ψήφους! Τζίφος όμως, τρελοί ήτανε οι νεοδημοκράτες να δώσουν εφόδια στον αντίπαλο!   Περνούν τα χρόνια,  γίνεται κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ.   Βούβα!! Κι ας πίεζε η Ν.Δ ποντάροντας στα Ελληνάκια golden boys,  που πάθαιναν αλλεργία  στη λέξη σοσιαλισμός. Έτσι, στο πουφ κι αυτή τη φορά! Επί Σημίτη όμως Σ ι ω π ή κι ας έσκουζε ο Κωστάκης. Ο   Γιωργάκης,  έπειτα, απαιτούσε απ’ τον Κωστάκη να εκπληρώσει την  υπόσχεσή του, χωρίς βέβαια αποτέλεσμα. Έλα που  ο Γιωργάκης καβαλάει  την εξουσία κι αρχίζει  τώρα ο Σαμαράς τις πιέσεις. Κυβερνά κι ο Σαμαράς και μάλιστα ενισχυμένος με τον Βενιζέλο. Ο Τσίπρας, φλερτάροντας με την εξουσία, βιάζει τον   Σαμαρά να κάνει αυτό που ζητούσε από τον Γιωργάκη,  κι εκείνος, πρίτς, είπα ξείπα! Ο Κυριάκος μυρίζοντας γκουβέρνο,   αγανακτεί μη  και στερηθεί τους φίλους του από το εξωτερικό, και πιέζει τον Τσίπρα να πράξει αυτό που δεν έκανε ο Κωνσταντίνος  Καρ., ο Γεώργιος Ραλ., ο Πατέρας του, ο Κωστάκης Καρ.,  ο Αντώνης Σαμ. κι αυτός… ίσως μία απ’ τα ίδια! Και τώρα καινούργιο    σκηνικό, εδώ  πάμε  για μια άλλη ζαριά. Κύριε Αλέξη,  θα υπολογίσεις και συ τι σε συμφέρει και μετά θα αποφασίσεις;  Ίδωμεν!    Γι αυτό σου λέω Πετράκο μου, μην μπλέκεσαι στο κουβάρι των αισθημάτων σου κι άσε εμάς να  ταξιδεύουμε στο σύννεφο της ασυνεννοησίας, μη ζητάς  να καταλάβεις τι γίνεται εδώ, ζήσε στην ξένη  χώρα που εκμεταλλεύεται  τις ικανότητές σου  κι εμείς θ΄ αρμενίζουμε πάντα    στο πέλαγος του συμφέροντος και της παράνοιας!!! 

                                                   ΓΙΑΝ  ΒΕΛΙΩΤΗΣ