ΛΕΓΡΑΙΝΑ 17 –12-18
ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΙΕΣ
Και βέβαια
είναι μεγάλος θρίαμβος η μη περικοπή των συντάξεων κι η μείωση των εισφορών! Δεν
είναι μικρό πράγμα, αφού σου έχουν πετσοκόψει τη σύνταξή σου μέχρι 40% και
σου έχουν αυξήσει την εισφορά σου κατά
80%, να απειλείσαι κι από πάνω να σε
σφαγιάσουν, δεν ξέρω πόσο τα % ακόμα! Ασφαλώς εντυπωσιάζεσαι όταν εμφανίζεται ο Υπεράνω και λέει:
« Εγώ ειμί ο Σωτήρ πασών των συντάξεων και των εισφορών, δοξάστε με»! Μάλιστα, πολυχρονεμένε μας, πολλά τα έτη σου, σε προσκυνούμε, σε ευλογούμε, και σε ευχαριστούμε! Όμως, με το παρντόν κιόλας, θυμήθηκα την γνωστή ιστορία του Ναστραδίν Χότζα, συμβουλάτορα του μεγάλου Βεζίρη, που μοιάζει τόσο, μα τόσο πολύ με την δικιά μας! Διαβάστε και συγκρίνετε ομοιότητες. Πήγε λοιπόν ο φτωχός ραγιάς στο Βεζίρη για να ζητήσει χάρη, επειδή στο στενό του καλυβάκι ζούσαν αυτός, η γυναίκα του, τα τέσσερα παιδιά τους μαζί με την οικογένεια του αδελφού του, ήτοι πέντε μέλη ακόμα. Δεν χωρούσαν ούτε να αναπνεύσουν το βράδυ που μαζεύονταν. Και του λέει: «Πολυχρονεμένε μου Βεζίρη δώσε μου τη άδεια να μεγαλώσω το μικρό μου καλυβάκι, να βολευτούμε». Ο Βεζίρης τον κοιτά περιφρονητικά και ζητά από τον σοφό σύμβουλό του, Ναστραδίν Χότζα, να δώσει λύση. Τότε ο Χότζας αποφαίνεται: « Το βράδυ να βάλει στην κάμαρά τους και την κατσίκα του». Εγκρίνει ο Βεζίρης κι ο δυστυχής ραγιάς φεύγει απογοητευμένος και φοβισμένος, βλαστημώντας τη μοίρα του. Περάσανε μερικοί μήνες κι αγανακτισμένος, πάει πάλι στον Βεζίρη να παρακαλέσει να του δοθεί άδεια να μεγαλώσει λίγο το μικρό του καλύβι . Ο Βεζίρης, ζητά ξανά τη συμβουλή του Χότζα κι εκείνος απαντά: « Να βάλει και το γουρούνι το βράδυ μέσα». Μοιρολογώντας και καταριόντας την τύχη του, πάει σπίτι και εκτελεί τη νέα εντολή. Μα η συμβίωση με τα ζώα ήταν τραγική κι ανυπόφορη. Έτσι, μετά από λίγο χρόνο ξαναβρίσκεται στο Σαράι, προσκυνά τον πολυχρονεμένο του Βεζίρη και του ζητά να τον λυπηθεί και να τον βοηθήσει. Η τελετουργία είναι η ίδια και με καινούργια εντολή τώρα, να μπει στο καλυβάκι κι η αγελάδα. Θρήνος κι οδυρμός στο σπίτι για το απρόσμενο κακό που τους βρήκε. Ευχές στον Βεζίρη, κατάρες στον φαμελιάρη που είναι ανίκανος. Σε λίγους μήνες παίρνει ο νοικοκύρης όλη τη οικογένειά του, μαζί και του αδελφού του και πάνε στον Βεζίρη. Γονατίζουν όλοι και τον παρακαλούν με δάκρυα στα μάτια να τους δώσει μία λύση για ν ’ανασάνουν. Αυτός τους λυπήθηκε και ζητά από το Χότζα μια ευνοϊκή απόφαση. Ο Χότζας σκέπτεται….. και θριαμβευτικά ανακοινώνει: «Το βράδυ να βγάλουν έξω την αγελάδα»! Τότε με ανείπωτη χαρά και ενθουσιασμό σκύβουν και του φιλούν τα πόδια. Εύχονται στον Βεζίρη με όλη τους τη ψυχή να ζήσει χίλια χρόνια, να έχει μακροζωία και να πάρει και τις επόμενες εκλογές! Σαν έφυγε το τσούρμο, γυρνά ο Βεζίρης στο Χότζα και τον ρωτά: « Μα γιατί άφησες μέσα τα άλλα δυο ζώα»; Τότε ο Χότζας σκύβει στ’ αυτί του και συνωμοτικά του απαντά: « Τα άφησα για τον Μητσοτάκη»! Πέστε μου τώρα, εγώ φταίω που θυμήθηκα την ιστορία;
« Εγώ ειμί ο Σωτήρ πασών των συντάξεων και των εισφορών, δοξάστε με»! Μάλιστα, πολυχρονεμένε μας, πολλά τα έτη σου, σε προσκυνούμε, σε ευλογούμε, και σε ευχαριστούμε! Όμως, με το παρντόν κιόλας, θυμήθηκα την γνωστή ιστορία του Ναστραδίν Χότζα, συμβουλάτορα του μεγάλου Βεζίρη, που μοιάζει τόσο, μα τόσο πολύ με την δικιά μας! Διαβάστε και συγκρίνετε ομοιότητες. Πήγε λοιπόν ο φτωχός ραγιάς στο Βεζίρη για να ζητήσει χάρη, επειδή στο στενό του καλυβάκι ζούσαν αυτός, η γυναίκα του, τα τέσσερα παιδιά τους μαζί με την οικογένεια του αδελφού του, ήτοι πέντε μέλη ακόμα. Δεν χωρούσαν ούτε να αναπνεύσουν το βράδυ που μαζεύονταν. Και του λέει: «Πολυχρονεμένε μου Βεζίρη δώσε μου τη άδεια να μεγαλώσω το μικρό μου καλυβάκι, να βολευτούμε». Ο Βεζίρης τον κοιτά περιφρονητικά και ζητά από τον σοφό σύμβουλό του, Ναστραδίν Χότζα, να δώσει λύση. Τότε ο Χότζας αποφαίνεται: « Το βράδυ να βάλει στην κάμαρά τους και την κατσίκα του». Εγκρίνει ο Βεζίρης κι ο δυστυχής ραγιάς φεύγει απογοητευμένος και φοβισμένος, βλαστημώντας τη μοίρα του. Περάσανε μερικοί μήνες κι αγανακτισμένος, πάει πάλι στον Βεζίρη να παρακαλέσει να του δοθεί άδεια να μεγαλώσει λίγο το μικρό του καλύβι . Ο Βεζίρης, ζητά ξανά τη συμβουλή του Χότζα κι εκείνος απαντά: « Να βάλει και το γουρούνι το βράδυ μέσα». Μοιρολογώντας και καταριόντας την τύχη του, πάει σπίτι και εκτελεί τη νέα εντολή. Μα η συμβίωση με τα ζώα ήταν τραγική κι ανυπόφορη. Έτσι, μετά από λίγο χρόνο ξαναβρίσκεται στο Σαράι, προσκυνά τον πολυχρονεμένο του Βεζίρη και του ζητά να τον λυπηθεί και να τον βοηθήσει. Η τελετουργία είναι η ίδια και με καινούργια εντολή τώρα, να μπει στο καλυβάκι κι η αγελάδα. Θρήνος κι οδυρμός στο σπίτι για το απρόσμενο κακό που τους βρήκε. Ευχές στον Βεζίρη, κατάρες στον φαμελιάρη που είναι ανίκανος. Σε λίγους μήνες παίρνει ο νοικοκύρης όλη τη οικογένειά του, μαζί και του αδελφού του και πάνε στον Βεζίρη. Γονατίζουν όλοι και τον παρακαλούν με δάκρυα στα μάτια να τους δώσει μία λύση για ν ’ανασάνουν. Αυτός τους λυπήθηκε και ζητά από το Χότζα μια ευνοϊκή απόφαση. Ο Χότζας σκέπτεται….. και θριαμβευτικά ανακοινώνει: «Το βράδυ να βγάλουν έξω την αγελάδα»! Τότε με ανείπωτη χαρά και ενθουσιασμό σκύβουν και του φιλούν τα πόδια. Εύχονται στον Βεζίρη με όλη τους τη ψυχή να ζήσει χίλια χρόνια, να έχει μακροζωία και να πάρει και τις επόμενες εκλογές! Σαν έφυγε το τσούρμο, γυρνά ο Βεζίρης στο Χότζα και τον ρωτά: « Μα γιατί άφησες μέσα τα άλλα δυο ζώα»; Τότε ο Χότζας σκύβει στ’ αυτί του και συνωμοτικά του απαντά: « Τα άφησα για τον Μητσοτάκη»! Πέστε μου τώρα, εγώ φταίω που θυμήθηκα την ιστορία;
ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ Ο
ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ, ΣΤΟΝ ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ .
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΒΕΛΙΩΤΗΣ
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας !