Γιάννης Βελιώτης : Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΩ, Ο,ΤΙ ΒΛΕΠΩ, Ο,ΤΙ ΝΟΙΩΘΩ. Ν0 21

ΛΕΓΡΑΙΝΑ  14-10-19

 

ΔΑΣΚΑΛΟΙ  ΚΑΙ  ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΙ

Διάβαζα  επιστολή αναπληρώτριας καθηγήτριας που απελπισμένη έψαχνε να βρει σπίτι για να μείνει τη σχολική χρονιά σε δημοφιλές τουριστικό  νησί! Του κάκου όμως, «η αισχροκέρδεια των κατοίκων», γράφει  η ίδια, «τους τυφλώνει τόσο, που ζητάνε υπέρογκα ενοίκια». Καταγγέλλει δε οργισμένη ότι, «είμαστε επιστήμονες  και όχι επαίτες  κι ερχόμαστε στο νησί για να μορφώσουμε τα παιδιά σας» και συνεχίζει, «για σπίτι  κοντά στο σχολείο 40 τ.μ μου ζήτησαν  1.500 ευρώ, πράγμα που ξεπερνά κατά πολύ το μισθό μου»! Νισάφι ρε παιδιά, είπαμε να οικονομήσετε αλλά όχι να μείνουν και τα παιδιά σας αγράμματα, όπως τονίζει κι η καθηγήτρια.
Εκτός  κι αν από  την πολύ κονόμα τα στείλετε στο εξωτερικό δια «σπουδάς»! Είναι δυνατόν οι κάτοικοι ενός τέτοιου τουριστικού νησιού,    όπως βέβαια και των υπολοίπων  να μην έχετε φροντίσει για τη διαμονή των δασκάλων, γιατρών, νοσηλευτών, αστυνομικών και γενικά των προσώπων που εσείς έχετε ανάγκη να σας βοηθήσουν και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους; Τόσο δύσκολο είναι ο Δήμος να παραχωρήσει ένα οικόπεδο και με έρανο των κατοίκων και κυρίως των καταστηματαρχών  να ανεγερθεί ένα κτήριο που να στεγάζει όλους αυτούς που αναγκαστικά έρχονται στο νησί σας για να προσφέρουν γνώση, ασφάλεια, υγεία κ.λ.π; Όλα έχουν τα όρια τους κι ο πλουτισμός και το αβγάτισμα των οικονομικών, αλλά ο μεγαλύτερος πλούτος είναι η παιδεία, είναι η μόρφωση, είναι ο ήλιος της γνώσης που θα φωτίσει μεθαύριο τα νησιωτόπουλα να μπορέσουν να κουμαντάρουν τη ζωή τους και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις να είναι πάντα πλούσιο και περήφανο το νησί τους! Ας μη πιστέψουν οι ντόπιοι, σημερινοί φιλάργυροι,  πως  η βάρκα της ευτυχίας θα πηγαίνει πάντα γιαλό! Η ζωή έχει εκπλήξεις κι ανατροπές, τα πλούτη χάνονται κι εξανεμίζονται. Μια αναποδιά από θεϊκή ή ανθρώπινη αιτία  μπορεί να ξεπουπουλιάσει τον υλικό πλούτο και να απαιτηθεί να ενεργοποιηθεί ο πνευματικός, εφόσον βέβαια υπάρχει! Ας φροντίσουν λοιπόν οι νησιώτες μας, στα «ξεχωριστά τουριστικά τουλάχιστον νησιά», να δώσουν την προσοχή και την τιμή που χρειάζονται τα πρόσωπα που εντέλλονται να βοηθήσουν και να μορφώσουν τα παιδιά τους, ώστε να δημιουργηθούν πολίτες που θα μπορούν πάντα να φροντίζουν τη ζωή τους, μα και του τόπου τους, σε δύσκολες ώρες! Ας μη πιστεύουν λοιπόν πως το κράτος,  παντού και πάντα, θα είναι έτοιμο να εκπληρώσει όλες τις δικές τους υποχρεώσεις. Εδώ είναι  Ελλάδα!

 Γ.Β