Γιάννης Βελιώτης : Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΩ, Ο,ΤΙ ΒΛΕΠΩ, Ο,ΤΙ ΝΟΙΩΘΩ. Ν0 22

ΛΕΓΡΑΙΝΑ  13-11-2019

ΟΜΑΔΙΚΗ  ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

 Συνάντησα τον φίλο μου το Στάθη προβληματισμένο, κατάλαβα πως κάτι ήθελε να μου εκμυστηρευτεί όμως δίστασε, ας είναι, ίσως την επόμενη φορά μου ανοίξει την καρδιά του. Το ίδιο συνέβη και με  την Δήμητρα,  την έβλεπα  ζορισμένη, μελαγχολική,  αμήχανη. Παρατήρησα ακόμα πως και στο οικογενειακό μου περιβάλλον  δύσκολα βγαίνει  το αυθόρμητο γέλιο, το ξεκαρδιστικό που έλεγε κι η μάνα μου! Γιατί άραγε μας περιτριγυρίζει αυτή η κατήφεια; Γιατί πλακώνει την ψυχή μας  αδιόρατη καταχνιά; Θα μου πεις, δέκα χρόνια μνημονίων, στερήσεων κι άκαρπης προσπάθειας για μια καλύτερη ζωή που δεν έρχεται,  είναι λίγο; Όχι βέβαια,  σίγουρα  δεν είναι μόνο αυτό.
Ένας ακόμα λόγος είναι το μεταναστευτικό. Πώς να μην είναι ο Έλληνας  επηρεασμένος από την θλιβερή καθημερινή εικόνα των ανθρώπων που βασανίζονται ξεριζωμένοι απ’ τον  τόπο τους, το βιός τους,  και τις συνήθειές τους; Ικέτες αξιολύπητοι στοιβαγμένοι σε λαστιχένιες βάρκες, ξεφορτώνονται στα νησιά μας σαν άψυχο εμπόρευμα διεκδικώντας με κάθε μέσον το αυτονόητο, να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους. Άβουλοι, προδομένοι κι ανήμποροι  ακολουθούν τους δουλεμπόρους  χωρίς να βρίσκουν το θάρρος να ρωτήσουν  για το πού τραβάνε! Όσοι  βέβαια δεν θαλασσοπνίχτηκαν στα νερά του Αιγαίου χωρίς ελπίδα, χωρίς ενημέρωση.  Ξεπερνιέται όμως αυτό το καθημερινό θέαμα που προβάλλουν τα μέσα ενημέρωσης  και σωστά κάνουν; Ασφαλώς όχι. Πώς να μη επηρεαστείς  κι αγανακτήσεις με τις συνεχείς προσφυγικές  αποβάσεις στις ακτογραμμές μας; Μα και πώς να μην κατανοήσεις απ’ την άλλη την αγανάκτηση που νοιώθουν  οι νησιώτες πατριώτες σου αφού έχει αλλάξει η ζωή τους ολόκληρη, ζώντας μέσα στη φρίκη και τον πόνο; Να μια ακόμα αιτία που οι Έλληνες  «πάσχουν από κατάθλιψη». Τι κρίμα!! Α ρε, Ευρωπαίοι ευαίσθητοι και πολιτισμένοι, κλείνετε ερμητικά τα μάτια να μη βλέπετε την τραγωδία και βουλώνετε τα αυτιά να μη ακούτε τις κραυγές αγωνίας, μη τυχόν  και χάσετε την ηρεμία σας! Να φτύσω τις επαναστάσεις σας, τα πολιτιστικά σας κινήματα, τις προοδευτικές σας ιδέες, τον «φιλελληνισμό σας» και την αξιοζήλευτη κουλτούρα σας. Βολεψάκιδες του κερατά, μικρόψυχοι κι εγωιστές, γνωρίζετε πως μάνες  πνίγονται με τα μωρά στην αγκαλιά τους κι εσείς  αδιαφορείτε! Συγκινείσθε όμως κι υποφέρετε  όταν σε κάποιο Ζωολογικό σας κήπο ψοφήσει ένας ουρακοτάγκος! Δεν πέρασε μωρέ  ποτέ από το μυαλό σας,   πως  στα πεντακόσια σαράντα εκατομμύρια  λαών που ζουν  στην Ενωμένη Ευρώπη, χωράνε  με ένα σωστό καταμερισμό και τα τρία εκατομμύρια  των ξεριζωμένων ανθρώπων; Αυτά που εκμεταλλεύεται ο «Σουλτάνος» Ερντογάν     χρησιμοποιώντας τα σαν ύπουλο όπλο, για να σας ταπεινώνει  εκβιάζοντάς σας να υποκύπτετε στα  καμώματά του!  Ορθώστε το κύρος  και την περηφάνια σας. Δώστε περίθαλψη και ζεστασιά στους εξαθλιωμένους συνανθρώπους μας και δεν θα επηρεαστεί η μακάρια καθημερινότητά σας! Εσείς όμως κρυφοκοιτάζετε  ένοχοι και μικρόψυχοι, την  μικρή  λαβωμένη Ελλάδα που προσπαθεί απελπισμένα με  ελάχιστες δυνάμεις να δώσει την μπορετή βοήθεια.  Παίρνετε για μια ακόμα φορά μαθήματα  από τον μικρό τούτο τόπο για την έννοια της φιλοξενίας και το μεγαλείο του σεβασμού προς τον συνάνθρωπο! Έχετε όμως και την αναίδεια να καταγγέλλετε τη Μόρια, την Ιδωμένη, τα Διαβατά, το Βαθύ Σάμου και κάθε κολαστήριο που εσείς έχετε στήσει με τις πονηριές σας, εγκλωβίζοντας χιλιάδες   μετανάστες  σκοτώνοντάς τους κάθε ελπίδα κι όνειρο κι ας ζητιανεύουν το έλεός σας! Πόσο εγωιστές,  άσπλαχνοι και τομαρόφιλοι είσαστε μωρέ!!!!

                                                                                         Γ.Β