Γιάννης Βελιώτης : Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΩ, Ο,ΤΙ ΒΛΕΠΩ, Ο,ΤΙ ΝΟΙΩΘΩ. Ν0 27

ΛΕΓΡΑΙΝΑ 05-04-2020

ΟΛΑ  ΠΕΡΝΟΥΝ

Πόσες  φορές δεν έχει ειδοποιήσει ο Πλάστης ότι οι άνθρωποι στη Γη δεν είναι ιδιοκτήτες ούτε τσιφλικάδες της. Είναι νοικάρηδες προσωρινοί κι έχουν συμβόλαιο με ατομική ημερομηνία λήξης! Όσο και να θέλουμε να το ξεχάσουμε δημιουργώντας προσωρινές συνθήκες λήθης, η πραγματικότητα δεν αλλάζει!

       Ο Πάνσοφος  Θεός από την ευσπλαχνία του, κατά καιρούς προσπαθεί να μας συνετίσει και να μας λογικέψει  με  σεισμούς και  πλημμύρες κι άλλοτε   με ολέθριους τυφώνες  και τσουνάμι. Μα εμείς του κάκου, θέλουμε να περάσει το δικό μας,  να κατακτήσουμε και να κατακτήσουμε, καταστρέφοντας όλο και περισσότερο, όλο και πιο πολύ! Βάλαμε το χεράκι μας στον Αμαζόνιο και μετατρέψαμε τα δάση του σε πεδιάδες για ύποπτες καλλιέργειες, περιορίζοντας το πολύτιμο οξυγόνο στους «νοικάρηδες της Γής!»  Στις θάλασσες,  στα βουνά και στα ποτάμια, στους παγωμένους πόλους, η παρέμβαση του ανθρώπου  έχει ένα μόνο σκοπό, χρήμα και πάλι χρήμα. Φάε τώρα, άπληστε άνθρωπε, ένα  Κορωνοϊό στην κεφάλα για να συνέλθεις!

Η αλήθεια είναι ότι όλα περνούν,  η ζωή θα φέρει  πάλι στον άνθρωπο χαμόγελο, απολαυστικές στιγμές, και θα γεννηθούν  προσδοκίες για νέες κατακτήσεις. Και η ρουτίνα θα ξεθωριάσει την ανάμνηση της πρωτοφανούς αυτής δοκιμασίας! Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι   όλος ο κόσμος, μα και η Πατρίδα μας στο πέρασμα του χρόνου, αντιμετώπισαν πολλές φορές θανατηφόρες πληγές, φαινομενικά απροσπέραστες,   που αξίζει να θυμηθούμε ενδεικτικά: Πανώλη, Κίτρινος πυρετός, Τύφος, Ευλογιά, Χολέρα, Ελονοσία, Φυματίωση, στις μέρες μας Εμπολα, AIDS, SARS και τώρα COVID-19.Δεν θα το βάλουμε όμως κάτω, γιατί αν υπάρχει ένας λαός που είναι δοκιμασμένος στις δυσκολίες κι αδικίες, είναι ο Ελληνικός!

 Τίποτα δεν θα μπορέσει να φιλτράρει τον ήλιο μας, ποτέ δεν θα σβήσουν οι δαντελένιες ακρογιαλιές μας,  και οι καλλίγραμμες βουνοκορφές μας, κάθε δείλι, θα καλωσορίζουν την αιώνια συντροφιά τους τ άστρα. Τα καταγάλανα νερά των νησιών μας πάντα θα μυρίζουν φρεσκάδα  και τα παιγνιδιάρικα  κύματα  θα νανουρίζουν  τους μυθικούς Θεούς μας, διατηρώντας τις γραφικές μας παραδόσεις! Τα δροσερά μελτέμια,  χαδιάρικα,  θα σμιλεύουν  τους τρούλους στα ξωκλήσια μας.  Με τα ίδια  μάτια θα αντικρίζουμε τις μαγευτικές  χρυσαυγές και τα ειδυλλιακά πύρινα  ηλιοβασιλέματα. Λίγη υπομονή! Με υπακοή κι «ατομική υπευθυνότητα» όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν κι ακόμα καλλίτερα γιατί θα επικρατήσει πια ο συναισθηματισμός, η αλληλεγγύη και η σοφία της εμπειρίας! Νομίζω…

                                                         Γ.Β