Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2020

Γιάννης Βελιώτης : Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΩ, Ο,ΤΙ ΒΛΕΠΩ, Ο,ΤΙ ΝΟΙΩΘΩ. Ν0 32

 ΛΕΓΡΑΙΝΑ 14-10-2020

 ΣΚΥΛΟΚΑΥΓΑΔΕΣ

Πώς είναι δυνατόν μετά την δίκη της Χρυσής Αυγής,  που επικράτησε το Δημοκρατικό Ιδεώδες κι η Ελλάδα παινεύτηκε από όλη την Ευρώπη, οι ηγέτες μας να  μην μπορούν  να συγκρατήσουν το δηλητήριο που τρέφουν μέσα τους κι ελευθερώνοντας μίσος και κακεντρέχεια, βρήκαν την ευκαιρία να πλήξουν τον πολιτικό τους αντίπαλο! Αντί μονιασμένοι να  μοιραστούν  το μεγαλείο της Δημοκρατικής δικαστικής απόφασης, ξαναχωρίζουν τον λαό με τα άκαρπα καπρίτσια τους.

 Ο Έλληνας μωρέ, είναι λεβέντης, υπερήφανος και τολμά να αναγνωρίζει  επιτυχίες που δεν προέρχονται από τον ίδιο. Ξέρει να αξιολογεί το ορθό και να αποδέχεται  την σωστή   πρόταση του αντιπάλου του. Πώς  έχετε, λοιπόν, το θράσος, αυτή την ιστορική στιγμή που για μια ακόμα φορά η Ελλάδα γίνεται φάρος για την Ευρώπη,  να μη μπορείτε να δώσετε τα χέρια και να κοιταχτείτε με συμπάθεια; Ίσως υποτιμήσατε την σημασία της δικαστικής απόφασης που έβαλε τέλος στις δόλιες κι εγκληματικές προθέσεις του φασισμού.

Όχι, δεν είναι η κατάλληλη ώρα να ξεφωνίζετε αλλήλους με χυδαίες φράσεις και υπαινιγμούς. Ναι, όλοι έχετε μερίδιο στην ιστορική απόφαση κι όλοι συμβάλατε  στο θάψιμο του Ναζισμού.

Πώς λοιπόν τόσο εύκολα απαξιώνετε το γεγονός που έκανε περήφανους και χαρούμενους όλους τους Έλληνες;

Μας περιμένουν μεγάλες δοκιμασίες με τους Τούρκους και δεν έχετε την πολυτέλεια να κοιτάζετε μόνο τα κομματικά σας συμφέροντα. Χρέος  κι αποστολή σας είναι η σωτηρία της πατρίδας που δοκιμάζεται από ορατούς κι αόρατους εχθρούς.

Ελάτε στη θέση του απλού πολίτη, που έχασε τη δουλειά του, που δεν τον φτάνει τα μεροκάματο  για    να ζήσει, που τα βράδια κοιμάται με τον εφιάλτη της έξωσης και που η ζωή του κατάντησε ένα μαρτύριο πια!

Αναλογιστείτε την απόσταση που μας χωρίζει στην καθημερινή βιοπάλη, στην διαφορά των εσόδων και στον τρόπο ζωής και πάψτε τα θεατρινίστικα τερτίπια πως τάχα νοιάζεστε για τον λαό. Καλοπερασάκηδες του κερατά είσαστε και έχετε την πολυτέλεια να παίζετε τα κοκόρια. Αλλοίμονο  όμως, σε όποιον τολμήσει να σας ταρακουνήσει.

 Όχι, δεν βαυκαλίζομαι πως θα  νουθετήσω το σύστημα, μα κι εγώ τί να κάνω, να τα κρατήσω μέσα μου και να σκάσω;

Γ.Β



0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας !