Γιάννης Βελιώτης : Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΩ, Ο,ΤΙ ΒΛΕΠΩ, Ο,ΤΙ ΝΟΙΩΘΩ. Ν0 33

 ΛΕΓΡΑΙΝΑ 29-12-2020

ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ

Στο ξεψύχισμα του χρόνου, όλος ο κόσμος προβληματισμένος οραματίζεται  μια καινούργια αρχή,  μια φυσιολογική ζωή, που θα τον κάνει να αποτινάξει τον τρόμο  και θα ξεχάσει την δυστυχία που σκόρπισε ο καταραμένος αόρατος εχθρός!

Όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο, διαφορετικής θρησκείας και  φυλής, ξαφνιασμένοι, νομίζουν  πως ζουν  σε ένα κακό όνειρο. Κανείς δεν πιστεύει πως είναι αληθινά τα γεγονότα που ζήσαμε και ζούμε με την πανδημία, που δεν σεβάστηκε ηλικίες, ράτσες, τάξεις, πλούτη ή φτώχια!

  Στα χρόνια που θα έρθουν αναρωτιέμαι πώς θα καταγραφεί άραγε στην  ιστορία  αυτό   το σημαδεμένο δίσεκτο έτος 2020. Ίσως σε μερικές αράδες, ή ακόμα και σε τόμους ολόκληρους! Κανένας πολίτης πάνω στη γη  σήμερα, δεν θα ξεχάσει τους χιλιάδες νεκρούς  κι  αυτόν τον εφιάλτη που καταδυνάστευσε την ζωή του!

Θέλησα να γράψω ένα αποχαιρετιστήριο, τρυφερό κείμενο  για τον  γεροχρόνο που μας αφήνει, μα δεν μπόρεσα.   Ας μη χάνουμε όμως την ελπίδα και ας καλωσορίσουμε τον νέο έτος που φέρνει μαζί του   μποναμά το πολυπόθητο εμβόλιο,  τάζοντας μια  νέα αισιόδοξη πορεία. 

Να ευχηθούμε, λοιπόν, μέσα  από την ψυχή μας να υπάρξει ειρήνη και υγεία σε όλο τον πλανήτη και ν’ αντικρίσουμε επιτέλους τα χαμόγελα που δεν θα κρύβονται πια κάτω από τις χειρουργικές μάσκες!

                                                                   Γ.Β